PL EN
PRACA ORYGINALNA
Analiza źródeł wiedzy dotyczącej planowania rodziny wśród kobiet w województwie łódzkim
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Położnictwa Praktycznego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
 
 
Autor do korespondencji
Barbara Wrońska   

Zakład Położnictwa Praktycznego, ul. Narutowicza 58, 90-130 Łódź
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2014;20(4):365-369
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem głównym pracy była analiza źródeł wiedzy mieszkanek dużej aglomeracji miejskiej, w wieku 17–35 lat, na temat świadomego macierzyństwa.

Materiał i metody:
Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety. Badanie przeprowadzono w grupie 455 kobiet w wieku 17–35 lat, zamieszkałych na terenie aglomeracji łódzkiej. Opracowany kwestionariusz zawierał pytania dotyczące źródeł wiedzy, w tym normatywnych (preferowanych przez respondentki) źródeł wiedzy na temat planowania rodziny. Zebrany materiał analizowano testami t-Studenta dla średnich i frakcji oraz testami chi-kwadrat i metodami regresji logicznej do analizy wieloczynnikowej. Do wnioskowania statystycznego przyjęto poziom istotności statystycznej nie większy niż α=0,05.

Wyniki:
Wiedzę na temat planowania rodziny kobiety uzyskiwały najczęściej od rodziców – 54%, najrzadziej zaś od pielęgniarek i położnych – 8,7%. Analiza regresji wskazuje na rosnącą, wraz z wiekiem kobiet (α<0,05), częstotliwość korzystania przez nie z porady lekarza w kwestii planowania rodziny. Równanie regresji pokazało, że częstotliwość ta wzrastała o 2% z każdym rokiem życia kobiety. Najczęściej kobiety oczekiwałyby wiedzy na temat planowania rodziny od rodziców (82,2%), nauczycieli (60%) i od lekarzy (52,7%).

Wnioski:
1. Najczęściej wymienianym przez badane kobiety źródłem wiedzy o planowaniu rodziny byli ich rodzice. 2. W opinii badanych kobiet, wiedza dotycząca planowania rodziny powinna być przekazywana przez rodziców, nauczycieli oraz pracowników ochrony zdrowia. 3. Znacznie więcej kobiet oczekuje przekazywania wiedzy od pielęgniarek i położnych, niż ją otrzymuje. 4. Wraz z wiekiem kobiet wzrasta ich świadomość konieczności korzystania z wiedzy na temat planowania rodziny uzyskiwanej od pracowników ochrony zdrowia. 5. Wraz z wiekiem spada przekonanie o konieczności przekazywania przez nauczycieli wiedzy na temat planowania rodziny.


Aim:
The main aim of the research was analysis of the sources of knowledge about conscious preparation for motherhood of women aged 17–35 living in a big urban agglomeration.

Material and Methods:
The research tool was a questionnaire survey, conducted among 455 women aged 17–35, living in the Lodz agglomeration. The developed questionnaire included questions concerning sources of knowledge and the normative (preferred by respondents) sources of knowledge about proper family planning. The material collected was analyzed using t-Student tests for average and fractions, and chi-square tests and multiple logistic regression methods for multivariate analysis. For statistical inference, the accepted level of statistical significance is not higher than α = 0.05.

Results:
Women received knowledge about family planning most often from their parents – 54%, least often from nurses and midwives – 8.7%. Women’s awareness concerning the necessity to obtain knowledge in the area of family planning from the health care staff increased with age (α <0.05). The regression equation has shown that this frequency increased by 2% for each year of a woman’s life. Most often women, would expect knowledge about family planning to come from parents – 82.2%, 60% from teachers and 52.7% from doctors.

Conclusions:
1) The source of knowledge about family planning most frequently mentioned by women were their parents. 2) In the opinion of the women, knowledge about family planning should be communicated by parents, teachers and health care workers. 3) Many more women expect to obtain more knowledge than they actually receive from nurses and midwives. 4) Together with women›s age, their awareness about the need of using the knowledge about family planning from health professionals (doctors, nurses and midwives) is increasing. 5) Together with age, the opinion about the need to transfer knowledge by teachers about family planning is decreasing.

REFERENCJE (11)
1.
Guillebaud J. Antykoncepcja – pytania i odpowiedzi. Wydanie II. Kraków: Wyd. Med Prakt. 2005.
 
2.
Chazan B. Opieka przedkoncepcyjna. Medipress Ginekologia 1998; 4(3): 10–5.
 
3.
Romera-Modamio G, Fernandez-Lopez A, Jordan Garcia Y, et al. Embriofenopatia alkoholica. An-Esp- Pediatr. 1997; 47(4): 405–9.
 
4.
Stadnicka G. Opieka przedkoncepcyjna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2009.
 
5.
Nowosielski K, Drosdzol A, Skrzypulec V, i wsp. Seksualność młodych dorosłych województwa śląskiego. Gin Prakt. 2005; 2(83): 32–9.
 
6.
Filipp E, Pawłowska A, Wilczyńska A, i wsp. Metody planowania rodziny u nastolatek. Ginek Prakt. 2005; 85(4): 46–52.
 
7.
Siwik E, Lew-Starowicz Z. Antykoncepcja. Planowanie rodziny w progu XXI w. Warszawa: Wyd. EMMM – PRESS; 2003: 34.
 
8.
Sieja K, Leoński J, Bulsa M, i wsp. Program wychowania seksualnego w Polsce na tle innych krajów europejskich. Gin Prakt. 2000; 8(51): 30–3.
 
9.
Kozakiewicz M. Wychowanie seksualne i planowanie rodziny. Warszawa: Wydawnictwo Movex; 1997: 5.
 
10.
Opinie o potrzebie wychowania seksualnego w szkołach. Komunikat z badań CBOS, Warszawa, luty 1998. Dostępny w Internecie: http:// www.cbos.pl/SPISKOM.POL/1998/K_023_98.PDF.
 
11.
Zielińska M. Promocja zdrowia reprodukcyjnego kobiet: problemy społeczne i dylematy etyczne. Praca doktorska, UM Wydz. Nauk o Zdrowiu, Kat. Nauk Humanistycznych, Zakład Socjologii Międzyuczelnianej, Łódź 2008.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top