PL EN
PRACA ORYGINALNA
Aktywność fizyczna a styl życia kobiet w wieku produkcyjnym
 
Więcej
Ukryj
1
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wiejski Ośrodek Zdrowia w Leśnicy-Groniu
 
2
Podhalańska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Targu
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2015;21(4):391-397
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Aktywność fizyczną definiuje się jako spontaniczną aktywność ruchową realizowaną w czasie wolnym od pracy, w dowolnie wybranej przez ćwiczącego formie i z dowolną wielkością obciążeń. Jest ona niezbędna nie tylko do prawidłowego rozwoju fizycznego, ale też emocjonalnego, intelektualnego i społecznego. Jest także elementem zdrowego stylu życia i sposobem na dobre samopoczucie. Stanowi niezbędny warunek prawidłowego rozwoju i dobrego stanu zdrowia. Odgrywa ważną rolę w profilaktyce chorób, jest ważnym elementem terapii wielu zaburzeń i chorób cywilizacyjnych.

Cel pracy:
Celem niniejszej pracy była ocena zachowań zdrowotnych związanychz aktywnością fizyczną kobiet w wieku produkcyjnym.

Materiał i metody:
Badania zostały przeprowadzone na terenie Podhala, wśród mieszkanek wsi i miast, wybranych losowo. Do analizy statystycznej wykorzystano komputerowy pakiet statystyczny Statistica v. 7.1, program Microsoft Excel 2000 oraz Microsoft Excel 2007. Populacja badanych składała się z 213 kobiet, w tym 107 mieszkanek miast i 106 mieszkanek wsi. Ankietowane to kobiety w wieku od 18–60 lat.

Wnioski:
Kobiety w wieku produkcyjnym najczęściej podejmują aktywność fizyczną 1–2 razy w tygodniu. Najbardziej preferowaną formą aktywności fizycznej wśród kobiet są spacery. Tylko 8% kobiet wskazuje, że aktywność fizyczna towarzyszy im codziennie. Wiek nie odgrywa w tym przypadku istotnej roli. Rzadziej aktywność fizyczną podejmują mieszkanki wsi. Pomimo że z badań wynika, iż respondentki prezentują niski poziom aktywności fizycznej, większość kobiet, zarówno z miast, jak i ze wsi, uważa swoją aktywność fizyczną za pozostającą w normie. Najbardziej preferowaną formą aktywności fizycznej wśród mieszkanek Podhala są spacery. Na drugim miejscu znalazła się jazda na rowerze, następnie gimnastyka. Na wsi mniej kobiet podejmuje takie formy aktywności jak pływanie i NordicWalking. Wykształcenie nie ma wpływu na wybór formy aktywności. Prawie ¾ badanych kobiet preferuje indywidualne formy aktywności.


Introduction:
Physical activity is defined as a spontaneous motor activity pursued during one’s leisure time, in any form and in any dimension of the load chosen by the person performing the exercises. It is necessary not only for normal physical, but also emotional, intellectual and social development. It is also a part of a healthy lifestyle and a way to well-being. Is a necessary condition for proper development and good health, an important aspect for preventing diseases, as well as an important element in the treatment of many disorders and diseases called ‘diseases of affluence'.

Aim:
The aim of the study was to assess the health behaviours related to the physical activity of working-age women.

Material and Methods:
The study was conducted in the region Podhale, among rural and urban inhabitants who were selected at random. Statistical analysis was performed using the statistical package Statistica v. 7.1, Microsoft Excel 2000 and Microsoft Excel 2007. The study population consisted of 213 women, including 107 urban and 106 rural inhabitants. The women surveyed were aged 18–60.

Conclusions:
Most frequently, women at working age undertake physical activity 1–2 times a week. The most preferred form of physical activity among women is walking. Only 8% of the women indicate that physical activity is present in their life on a daily basis. Age did not play a significant role in this case. Physical activity is less frequently undertaken by the rural population. Although the research shows that the respondents presented a low level of physical activity, the majority of women in both rural and urban areas considered their physical activity as being normal. The most preferred form of physical activity among the residents of Podhale is walking. In the second place, there was cycling, followed by gymnastics. In the countryside, fewer women take up such activities as swimming and Nordic walking. Education did not exert an effect on the choice of forms of activity. Almost three-quarters of the women surveyed preferred individual forms of activity.

REFERENCJE (27)
1.
Czerwiński J. (red). Aktywność fizyczna potrzebą twórczego życia. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. J. Rusieckiego, Olsztyn; 2004.
 
2.
Umiastowska D. (red). Aktywność ruchowa ludzi w różnym wieku, Wydawnictwo promocyjne „Albatros”, Szczecin; 2002.
 
3.
Kulik B, Latalski M. (red). Zdrowie publiczne, Czelej, Lublin; 2002.
 
4.
Skrzypulec V, Drosdzol A, Ferensowicz J, Nowosielski K. Ocena wy¬branych aspektów życia psychicznego i seksualnego kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Ginekol Prakt. 2003; 11: 23 -24.
 
5.
Wojtczak A. Zdrowie publiczne wyzwaniem dla systemów zdrowia XXI wieku. PZWL, Warszawa; 2009.
 
6.
WHO. Reducing Risk, Promoting Healthy Life. Technical Report Series 915. Geneva; 2002.
 
7.
Rowinski R, Rosiak A. Aktywność ruchowa bielańskich seniorek w ba¬daniach kwestionariuszem Seven – Day Recall PA. Post Rehabil. 2010; 1: 59–65.
 
8.
Bigosińska M, Żelasko K, Szyguła Z. Ocena zachowań zdrowotnych młodych kobiet – studentek PWSZ w Nowym Sączu – żywienie i aktywność fizyczna. Med Sportiva Pract. 2011; 12(4): 99 – 105.
 
9.
Król K, Maszorek – Szymala A. Aktywność ruchowa dojrzałych kobiet – moda czy konieczność. Wychow Fiz Zdr. 2010; 1: 30 -33.
 
10.
Miązek U. Aktywność fizyczna w stylu życia studentek krakowskich uczelni, Wychow Fiz Zdr. 2005; 3: 12–19.
 
11.
Komunikat Badań CBOS. Aktywność fizyczna Polaków. Warszawa; 2013.
 
12.
Bergier B, Stępień E, Niźnikowska E, Bergier J. Aktywność fizyczna kobiet i mężczyzn studiujących w Państwowej Szkole Wyższej w Białej Podlaskiej. Med Og Nauk Zdr. 2014; 20(2): 166–170.
 
13.
Bergier J, Bergier B, Soroka A, Kubińska Z. Aktywność fizyczna pie¬lęgniarek z uwzględnieniem ich wieku. Med Og Nauk Zdr. 2010; 16(4): 595–605.
 
14.
Wasilewicz S, Napierała M, Cieślicka M, Muszkieta R, Zukow W, Bartik P. Aktywność fizyczna kobiet z klubu kobiet aktywnych w Świeciu. J Health Sci. 2013; 3(16): 135–146.
 
15.
Puciato D, Rozpara M, Mynarski W, Łoś A, Królikowska B. Aktywność fizyczna dorosłych mieszkańców Katowic a wybrane uwarunkowania zawodowe i społeczno-ekonomiczne. Med Pr. 2013; 64(5): 649–657.
 
16.
Biernat E. Aktywność fizyczna w życiu współczesnego człowieka. e-Wydawnictwo NCBKF, 2014: 1–4.
 
17.
Nowak P. Związki deklarowanej aktywności i sprawności fizycznej z samooceną dobrostanu psychicznego u maturzystów. Med Og Nauk Zdr. 2012; 18(4): 361–365.
 
18.
Kózka M, Prażmowska B, Dziedzic M, i wsp.: Styl życia kobiet w okresie menopauzalnym – badania wstępne. Prz Med Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie Rzeszów 2013; 4: 61–74.
 
19.
Drygas W, Kwaśniewska M, Szcześniewska D, i wsp. Ocena pozio¬mu aktywności fizycznej dorosłej populacji Polski. Wyniki Programu WOBASZ. Kardiol Pol. 2005; 63(supl. 4): 636–640.
 
20.
Zagroba M, Kulikowska A, Marcysiak M, i wsp. Aktywność fizyczna pielęgniarek. Probl Pielęg. 2010; 18(3): 329–336.
 
21.
Palica D, Lisek P. Ocena komponentów somatycznych aktywności ruchowej kobiet polskich w wieku 25–40 lat. Wychow Fiz Zdr. 2007; 1: 13–16.
 
23.
Duda B. Charakterystyka aktywności fizycznej osób dorosłych. Med Sport. 2006; 6(6): 22: 329 – 332.
 
24.
Wilk B, Walentukiewicz A, Fall – Ławryniuk M. Aktywność fizyczna w świadomości i sposobie życia kobiet – uczestniczek klubów fitness w Trójmieście. Now Lek. 2003; 72: 108 – 110.
 
25.
http//ec.europa/sport/library/documents/c1/eu-physical-guidelines-2008_pl.pdf.
 
26.
Słopiecka A, Kamusińska E. Formy wypoczynku preferowane przez kobiety. Med Og Nauk Zdr. 2012; 18(1): 1–7.
 
27.
Rowinski R, Rosiak A: Aktywność ruchowa bielańskich seniorek w ba¬daniach kwestionariuszem Seven – Day Recall PA. Post Rehabil. 2010; 1: 59–65.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top