PL EN
PRACA PRZEGLĄDOWA
Zespół odpychania – rola koncepcji Bobath
 
 
Więcej
Ukryj
1
Centrum Neurorehabilitacji Oddział Rehabilitacji Osielsko k.Bydgoszczy
 
 
Autor do korespondencji
Adrian Miler   

Centrum Neurorehabilitacji, Oddział Rehabilitacji Osielsko k.Bydgoszczy, ul. Botaniczna 38, 86-031 Osielsko
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2015;21(3):250-253
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Zespół odpychania jest opisywany jako częste, ale niezbyt dobrze znane zaburzenie postawy ciała charakteryzowane przez wychylenie w stronę przeciwną do uszkodzonej półkuli mózgu oraz aktywny opór pacjenta na zewnętrzne działania mające na celu przywrócenie mu rzeczywistej pozycji pionowej. Zespół odpychania występuje częściej u chorych z przebytym incydentem naczyniowym mózgu. Został po raz pierwszy opisany przez Patricię M. Davies (starszego seniora instruktora IBITA) w 1985 roku. Terapia według koncepcji Bobath powinna obejmować nie tylko specjalne ćwiczenia, ale też używanie wizualnych przedmiotów jako punktów odniesienia. Podstawowym celem usprawniania jest wykształcenie właściwego mechanizmu odruchu postawy. Istotą takiego działania jest usuwanie przeszkód blokujących realizację prawidłowych wzorów posturalnych i motorycznych oraz dostarczenie prawidłowych doświadczeń sensomotorycznych. Terapia ta jest procesem długotrwałym, wymagającym cierpliwości i indywidualnego dopasowania do poszczególnych chorych, zależnie od deficytu motorycznego i poznawczego.

The Pusher syndrome is described as frequent, but not very well recognized disorder of body posture characterized by a deflection in the opposite direction to the damaged hemisphere, and the active resistance of the patient’s external action to restore its true vertical position. The Pusher syndrome occurs more frequently in patients with a history of cerebral vascular event, and was first described by Patricia M. Davies (senior IBITA instructor) in 1985. Bobath Concept Therapy should include not only special exercises, but also the use visual objects as points of reference. The primary objective of rehabilitation is the development of proper mechanism of the righting reflex. The essence of this action is to remove the obstacles blocking the implementation of normal postural and motor patterns, and the provision of correct sensorimotor experiences. This is a long-term process requiring patience and individual therapy tailored to individual patients, depending on motor and cognitive deficits. key words: Bobath concept, Pusher syndrome, rehabilitation, cerebral stroke
 
REFERENCJE (20)
1.
Karnath HO. Pusher Syndrome – a frequent but little-known distur¬bance of body orientation perception. J Neurol. 2007; 254: 514–424.
 
2.
Mikołajewska E. Posterior-lateral pusher syndrome – preliminary findings. J Health Sci. 2011;1(4): 179–183.
 
3.
Mikołajewska E. Posterior pusher syndrome – case report. Cent Eur J Med. 2012; 7(3): 354–357.
 
4.
Santos-Pontelli TEG, et al. Contraversive pushing in non-stroke patients. J Neurol. 2004; 251: 1324–1328.
 
5.
Punt TD, Riddoch MJ. Motor neglect: Implications for movement and rehabilitation following stroke. Disability and Rehabilitation 2006; 28: 13–14: 857–864.
 
6.
Diaz-Arribas MJ, et al. Movement alterations following cerebrovascular damage in the intact hemisphere ipsilateral to the affected upper limb. Revista de Neurologia 2005; 41(6): 361–370;.
 
7.
Santos-Pontelli TEG, et al. Persistent pusher behavior after a stroke. Clinics 2011; 66(12): 2169–2171.
 
8.
Mikołajewska E. Rehabilitacja pacjentów z zespołem odpychania. Po¬stępy Psychiatrii i Neurologii 2011; 20(4): 291–296.
 
9.
Kwon YH, et al. Presence of ideomotor apraxia in stroke patients with pusher syndrome. Journal of Physical Therapy ScienceVolume 2011; 23(4): 635–638.
 
10.
Lafosse C, et al. Postural abnormalities and contraversive pushing following right hemisphere brain damage. Neuropsychological Reha-bilitation 2007; 17(3): 374–396.
 
11.
Santos-Pontelli TEG, et al. Pusher syndrome:Major impact functional but little known among health professionals. Revista Neurociencias 2011; 19(4): 583–584.
 
12.
Abe H, et al. Prevalence and length of recovery of pusher syndrome based on cerebral hemispheric lesion side in patients with acute stroke. Stroke 2012; 43(6): 1654–1656.
 
13.
Santos-Pontelli TEG, et al. Pushing behavior and hemiparesis: Which is critical for functional recovery in pusher patients? Case report. Arquivos de Neuro-Psiquiatria 2007; 65(2 B): 536–539.
 
14.
Krewer C, et al. Immediate effectiveness of single-session therapeutic interventions in pusher behavior. Gait & Posture 2013; 37: 246–250.
 
15.
Geurts ACH, et al. A review of standing balance recovery from stroke. Gait & Posture 2005; 22: 267–281.
 
16.
Boetz D, et al. Time course of ‘pusher syndrome’ under visual feedback treatment. Physiotherapy Research International 2004; 9(3): 138–143.
 
17.
Bohm CH.,Movement therapy – Classic or modern? Why are pushers different? New approaches in the pusher syndrome. Neurologie und Rehabilitation 2009; 15(1): 43–45.
 
18.
Boetz D, Karnath HO. New aspects for the physiotherapy of pushing behavior. NeuroRehabilitation 2005; 20(2): 133–138.
 
19.
Stolarski J, i wsp. Fizjoterapia poudarowa pacjenta z zespołem odpy¬chania. Studium przypadku. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4): 317–323.
 
20.
Paci M, Nannetti L. Physiotherapy for pusher behaviour in a patient with post-stroke hemiplegia, Journal of Rehabilitation Medicine 2004; 36(4): 183–185.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top