PL EN
PRACA PRZEGLĄDOWA
Formalno-prawne uwarunkowania rozwoju e-medycyny w Polsce
 
Więcej
Ukryj
1
Kancelaria Adwokacka Adw. Agnieszka Cioch, Lublin
 
2
Klinika Gastroenterologii z Pracownią Endoskopową, SPSK 4 w Lublinie
 
3
Kancelaria Adwokacka Adw. Stanisław Estreich, Lublin
 
4
Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, Warszawa
 
5
Instytut Medycyny Wsi, Lublin
 
 
Autor do korespondencji
Karol Zygo   

Kancelaria Adwokacka Adw. Agnieszka Cioch
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2016;22(3):198-203
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Niniejsza praca jest próbą syntetycznego przedstawienia podstawowych problemów zarówno z zakresu zdrowia publicznego, jak i prawa, medycyny i etyki, dotyczących zagadnień związanych z e-medycyną. Artykuł ten ma na celu analizę, czym dokładnie jest telemedycyna oraz jak łączy się ona z e-zdrowiem. Ponadto zawarty został w nim rys historyczny, poczynając od powstania telemedycyny na świecie, poprzez przykłady jej wykorzystania w innych krajach Europy, a kończąc na opisie początku jej rozwoju w Polsce. Niniejszy artykuł zawiera także dane dotyczące wprowadzenia rozwiązań z nią związanych z zakresu medycyny, a także jej oceny przez osoby korzystające z tej formy korzystania ze świadczeń zdrowotnych, przede wszystkim pacjentów i ich rodzin. Ponadto ukazano, jakie korzyści, m.in. pod względem finansowym, niesie korzystanie z technologii telemedycznej. W artykule ujęty został także aspekt etyczny oraz odpowiedzialności lekarza za taki rodzaj konsultacji, poprzez odpowiedź na pytania dotyczące zagrożeń, jakie niesie telemedycyna oraz przykłady dotyczące jej funkcjonowania w świecie medycznym w Polsce, jak i innych krajach. Przedstawiono także kwestię prawną, unormowania, które jej dotyczą i które zostały wprowadzone w Polsce w ostatnich latach. Na koniec autorzy, podsumowując całość zgromadzonego materiału, a także na podstawie posiadanych informacji, starali się odpowiedzieć na pytanie, czy wykorzystanie zagadnień dotyczących telemedycyny i e-zdrowia ma w Polsce przyszłość i szansę na rozwój.

The presented study is an attempt at a synthetic presentation of the basic problems in the area of public health, law, medicine and ethics concerning issues related with e-medicine. The objective of the article is to present the precise meaning of telemedicine, and in what way it is associated with e-health. In addition, a historical view has been presented, starting from the origin of the development of telemedicine worldwide, through examples of its use in other European countries, to the presentation of its development in Poland. Data have been included concerning the implementation of solutions related with telemedicine, both within the scope of medicine and its assessment by individuals using telemedicine, primarily patients and their families. In addition, it also shows the benefits, including financial benefits, brought about by the use of telemedical technology. The article also discusses the ethical aspect and responsibility of the physician for this type of consultation, through providing answers to the questions concerning risks related with telemedicine, and examples of its functioning in the medical world in Poland, and in other countries. Also presented are the legal and standardization issues which have been implemented in Poland in recent years. Finally, while summing up the entire material collected, the researchers, based on the information possessed, an attempt has been made to answer the question whether the use of problems related with telemedicine and e-health has any future chance of development.
REFERENCJE (24)
1.
Bęben A, Kuta W. Raport: Telemedycyna. Rynek Zdrowia, 2009; 12(53): 10–20, ISSN 1733–7917.
 
2.
Ang SH, Tan C, Singh R. Telestroke: rapid treatment of acute ischemic stroke patients using telemedicine in a Singapore emergency depart-ment. Singapur Eur J Emerg Med. 2013; 20(5): 322–6.10.1097.
 
3.
Martyniak J (red.). Podstawy informatyki z elementami telemedycyny. Kraków: Ogólnopolski Przegląd Medyczny 2015; 4: 14–22.
 
4.
Glinkowski W (red.). Postępy międzynarodowej telemedycyny i e¬-zdrowia. Warszawa: MediPage, 2006; 27–28.
 
5.
Boots R, Singh S, Lipman J. The tyranny of distance: telemedicine for the critically ill in rural Australia University of Auckland, New Zealand. Anaesth Intensive Care. 2012; 40(5): 871–4.
 
6.
Kohl BA, Domski A, Pavan K, Fortino M. Use of telemedicine for the identification and treatment of sulfamethoxazole-induced methaemo-globinemia. Crit Care Med. 2014; 42(11): 2429–36.
 
7.
Weichmann H. Reimbursement questions in telemedicine. Z Arztl Fortbild Qualitatssich. Köln.2001; 95(9):608.
 
8.
Vilalta-Franch J, Garre-Olmo J, Lopez-Pousa S, Llinas-Regla J, Calvo¬-Perxas L, Cubi-Montfort R. Feasibility of a telemedicine support system for diagnosing dementia in primary care, Hospital de Santa Caterina. In¬stitut d’Assistencia Sanitaria, Salt, Espana, Rev Neurol. 1999; 29(1): 9–15.
 
9.
McCrossan B, Morgan G, Grant B, Sands AJ, Craig BG, Doherty NN, Agus AM, Crealey GE, Casey FA. A randomised control trial of a re-mote home support programme for infants with major congenital heart disease. Royal Belfast Hospital for Sick Children, Belfast, Heart. 2012; 98(20): 1523–8.
 
10.
Collste G. The Internet doctor and medical ethics. Medicine, Health Care and Philosophy 2002; 5: 121–125.
 
11.
Dutier A. Information and communication technologies in pediatrics, ethical reflection. Université Paris-Descartes, Soins Pediatr Pueric. 2012; (265): 14–6.
 
12.
Brann M, Anderson JG. E-medicine and health care consumers: recogni¬zing current problems and possible resolutions for a safer environment. Lexington, Health Care Anal. 2002; 10(4): 403–15.
 
13.
Szymczyk M, Grela A, Horoch A, Smoleń A. Wykorzystanie Internetu jako źródła informacji o zdrowiu i chorobie w ocenie studentów uczelni lubelskich. Instytut MONZ 2015; 21(2): 221–226.
 
14.
Parker M, Gray JA. What is the role of clinical ethics support in the era of e-medicine? Department of Public Health and Primary Care University of Oxford, 2001; 27(1): 33–5.
 
15.
Kashiwagi K. Toward a high quality glaucoma care. University of Ya¬manashi, Chuo-shi, Yamanashi-ken, Nippon Ganka Gakkai Zasshi. 2012; 116(3): 269–96.
 
16.
 
17.
Allaërt FA, Dusserre L. Legal requirements for tele-assistance and tele¬-medicine. Medinfo. 1995; 8(2): 1593–5.
 
18.
Horoch A, Jarosz M. Monitorowanie usług medycznych, czyli: najpierw trzeba liczyć. Antidotum. 1994; (3) 9/10: 97–9.
 
19.
Czerw A. System informacji w ochronie zdrowia w świetle Ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia – aspekty praktyczne. Katedra Zdrowia Publicznego, Wydział Nauki o Zdrowiu, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Hygeida Public Heath, 2011, 46(4): 493–501.
 
20.
Silverman RD, Current legal and ethical concerns in telemedicine and e-medicine. J Telemed Telecare. 2003; 9(1):67–9.
 
21.
Jarosz M, Hałasik A. Osobowe dane medyczne w systemach informa¬cyjnych. Zdr Publ. 2006; 116(4): 601–609.
 
22.
Beran R. Health law in the 21st century. Griffith University Med Law, 2010; 29(2): 129–39.
 
23.
Nikooghadam M, Zakerolhosseini A. Secure Communication of Me¬dical Information Using Mobile Agents. Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. J Med Syst. 2012; 36(6): 3839–3850.
 
24.
Silverman RD. E-health and e-medicine. Hematol, Oncol, Clin, North Am. USA Department of Medical Humanities, Southern Illinois Uni-versity, School of Medicine, Post Office Box 19603, Springfield, 2002; 16(6): 1495–1507.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top