PL EN
PRACA PRZEGLĄDOWA
Coaching zdrowia w chorobach somatycznych
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Nauk o Zdrowiu, Kolegium Nauk Medycznych, Uniwersytet Rzeszowski, Polska
 
2
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, Polska
 
 
Autor do korespondencji
Anna Bartosiewicz   

Instytut Nauk o Zdrowiu, Kolegium Nauk Medycznych, Uniwersytet rzeszowski, Rejtana, 16C, 35-959, Rzeszow, Polska
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2020;26(3):206-212
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Pojawienie się choroby somatycznej powoduje, że chory oraz osoby z jego najbliższego otoczenia są zmuszeni zmodyfikować większość planów życiowych. Wymaga to konstruktywnego podejścia do nowej sytuacji i uruchomienia nowych sposobów radzenia sobie oraz nowych mechanizmów przystosowawczych. Wskazane są przy tym: wypracowywanie jak najlepszych rozwiązań, uważność na pojawiające się liczne, często negatywne emocje i szukanie wsparcia u innych. Terapie wielu schorzeń skazane są na niepowodzenie, w przypadku gdy pacjent nie chce lub nie potrafi aktywnie włączyć się proces leczenia i zdrowienia.

Cel pracy:
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie efektywności i skuteczności zastosowania coachingu zdrowia w rozwiązywaniu problemów oraz trudności występujących u pacjentów z chorobami somatycznymi.

Skrócony opis stanu wiedzy:
Każda choroba, również somatyczna, stanowi ogromne wyzwanie dla człowieka i znacznie ogranicza jego dotychczasowe funkcjonowanie w zakresie rodzinnym, społecznym i zawodowym. Profesjonalny health coaching z holistycznym podejściem do pacjenta pozwoli uwzględnić wszystkie jego potrzeby, nakreślić cele, a także otworzyć się na wiedzę i nowe doświadczenia.

Podsumowanie:
Na kształtowanie właściwego podejścia do zdrowia i choroby ma wpływ coaching zdrowia, znajdujący zastosowanie w licznych dyscyplinach medycznych, a wykorzystywane metody coachingowe pomagają pacjentom brać odpowiedzialność za własne zdrowie. Kluczową rolę w powodzeniu tego procesu odgrywają właściwe przygotowani w tym zakresie profesjonaliści.


Introduction:
The occurrence of a somatic disease means that the affected persons and their immediate surroundings are forced to modify most of their life plans. This requires a constructive approach to the new situation, and launching new ways of coping and new adaptation mechanisms. It is advisable to look for the best solutions, pay attention to numerous, often negative emotions, and seek support from others. Therapies of many diseases are doomed to failure if the patient is unwilling or unable to actively engage in the process of treatment and recovery.

Objective:
The aim of the study is presentation of the effectiveness and efficiency of the use of health coaching in solving problems and difficulties occurring in patients with somatic diseases.

Brief description of the state of knowledge:
Every disease, including somatic, is a tremendous challenge for an individual, and significantly limits his/her current functioning in the family, social and occupational spheres. Professional health coaching, with a holistic approach to the patients will take into account all their needs, outline goals and help open up to knowledge and new experiences.

Conclusions:
Health coaching exerts an effect on the shaping ofa proper approach to health and illness, and is used in many medical disciplines. The coaching methods applied help patients take responsibility for their own health. Professionals who are appropriately prepared in this area play a key role in the success of this process.

Bartosiewicz A, Zarzycka-Bienias R. Coaching zdrowia w chorobach somatycznych. Med Og Nauk Zdr. 2020; 26(3): 206–212. doi: 10.26444/monz/123035
 
REFERENCJE (57)
1.
Letkiewicz S. Holistyczne podejście lekarza do pacjenta. Przegl Urol. 2012; 72(2): 39–41.
 
2.
Ostrzyżek A, Marcinkowski JT. Biomedyczny versus holistyczny model zdrowi a teoria i praktyka kliniczna. Problemy Higieny i Epidemiologii. 2012; 93(4): 682–686.
 
3.
Morcom L. Indigenous holistic education in philosophy and practice, with wampum as a case study. Foro de Educ. 2017; 15(23): 121–138.
 
4.
Papaoikonomou E, Ryan G, Ginieis M. Towards a holistic approach of the attitude behaviour gap in ethical consumer behaviours: Empirical evidence from Spain. Int Adv Ec Res. 2011; 17(1): 77–88.
 
5.
Potvin L, Jones C. Twenty-five years after the Ottawa Charter: the critical role of health promotion for public health. Can J Pub Health. 2011; 102(4): 244–248.
 
6.
Rolińska A, Furmaga J, Czyżewski W. Wpływ stresu na układ odpornościowy w przebiegu choroby nowotworowej z perspektywy biomedycznej. Psychoonk. 2017; 21(2): 58–65.
 
7.
Kozińska B. Przywiązanie a strategie przystosowania psychicznego do choroby nowotworowej w grupie kobiet z rakiem piersi. Psychoonk. 2013; 17(1): 1–9.
 
8.
Leksowska A, Jaworska I, Gorczyca P. Choroba somatyczna jako wyzwanie adaptacyjne dla człowieka. Folia Cardiol. 2011; 6(4): 244–248.
 
9.
Otlewska A. Współistnienie chorób somatycznych i psychicznych. Med. Og Nauk Zdr. 2018; 24(1): 54–58.
 
10.
Kiejna A i in. Rozpowszechnienie wybranych zaburzeń psychicznych w populacji dorosłych Polaków z odniesieniem do płci i struktury wieku – badanie EZOP Polska. Psych Pol. 2015; 49(1): 15–27.
 
11.
Uhlenbusch N, Löwe B, Härter M, Schramm C, Weiler-Normann C, Depping M. Depression and anxiety in patients with different rare chronic diseases: A cross-sectional study. PLoS ONE. 2019; 14(2): e0211343. https://doi.org/10.1371/journa....
 
12.
Dornquast C, Tomzik J, Reinhold T, Walle M, Mönter N, Berghöfer A. To what extent are psychiatrists aware of the comorbid somatic illnesses of their patients with serious mental illnesses? – a cross-sectional secondary data analysis. BMC Health Ser Res. 2017; 17(162): 1–8.
 
13.
Heszen I, Sęk H. Zdrowie i choroba w paradygmacie stresu psychologicznego. W: I Heszen, H Sęk. (red.). Psychologia zdrowia. Państwowe Wydawnictwo Naukowe: Warszawa; 2007; 141–159.
 
14.
Sęk H. Psychologia zdrowia i choroby. W: H Sęk (red.). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2001; 213–250.
 
15.
De Vibe M, et al. Mindfulness training for stress management: a randomised controlled study of medical and psychology students. BMC Med Educ. 2013, 13(1): 107.
 
16.
Steinberg H, Herrmann-Lingen Ch, Himmerich H, Heinroth J. Psychosomatic medicine eighty years before Freud. Psych Danub. 2013; 25(1): 0–16.
 
17.
Tudorowska M. Problematyka medycyny psychosomatycznej – od historii do współczesności. The issue of Psychosomatic Medicine – form history to nowadays. J Educ Health Sport. 2016; 6(6): 121–134.
 
18.
Basińska M, Waraksa-Wiśniewska M, Andruszkiewicz A. Nastrój jako wyznacznik akceptacji choroby pacjentów dializowanych. Nefrol Dial Pol. 2014; 18: 28.
 
19.
Murakami M, Nakai Y. Current state and future prospects for psychosomatic medicine in Japan. BioPsych Soc Med. 2017; 11(1): 1.
 
20.
Nitchz K, et al. Zaburzenia pod postacią somatyczną: problematyczne zjawisko – problematyczna diagnoza. Psychiatria. 2015; 12(2): 77–84.
 
21.
Kroenke K, et al. The patient health questionnaire somatic, anxiety, and depressive symptom scales: a systematic review. Gen Hosp Psych. 2010; 32(4): 345–359.
 
22.
Morris R, et al. Persistent frequent attenders in primary care: costs, reasons for attendance, organisation of care and potential for cognitive behavioural therapeutic intervention. BMC Fam Prac. 2012; 13(1): 39.
 
23.
Bass C, et al. Brain injuries from blast. Ann Biom Eng. 2012; 40(1): 185–202.
 
24.
Kisely S, et al. Psychological interventions for symptomatic management of non‐specific chest pain in patients with normal coronary anatomy. Cochr Datab Syst Rev. 2015; 6.
 
25.
Fjorback L et al. Mindfulness‐Based Stress Reduction and Mindfulness‐Based Cognitive Therapy – a systematic review of randomized controlled trials. Ac Psych Scand. 2011; 124(2): 102–119.
 
26.
Kimball Ch. Conceptual developments in psychosomatic medicine: 1939–1969. Ann Int Med. 1970; 73(2): 307–316.
 
27.
Bajcar A, Tylka J. Przystosowanie do choroby niedokrwiennej serca – rola zasobów osobistych. Post Psych Neurol. 2014; 23.1: 32–40.
 
28.
Kübler-Ross E, Living with death and dying. Simon and Schuster; New York 2011.
 
29.
Kübler-Ross E, Questions and Answers on Death and Dying: a companion volume to on death and dying. Simon and Schuster; New York 2011.
 
30.
Włoszczak-Szubzda A, Jarosz MJ. Pacjent – choroba – medyk. Znaczenie i role w komunikacji. Med Og Nauk Zdr. 2011; 17(2).
 
31.
Sęk H, Cieślak R. Wsparcie społeczne – sposoby definiowania, rodzaje i źródła wsparcia, wybrane koncepcje teoretyczne. W: H Sęk, R Cieślak (red.). Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. PWN, Warszawa; 2006.
 
32.
Bioczkowski A i in. Społeczne problemy opieki zdrowotnej nad pracującymi. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica. 2013; 45: 65–82.
 
33.
Kustra C, Kowalczyk M. Samotroska jako cel oddziaływań andragogicznych. Rocz Andragog. 2011.
 
34.
Raport Izby Coachingu – Geneza coachingu. Warszawa; 2019. https://www.izbacoachingu.com/... (dostęp: 20.12.2019).
 
35.
Wujec B. Geneza i definicje coachingu. Coach Rev. 2012; 1(4): 4–28.
 
36.
Mazur C. The coaching revolution in the federal government. Pub Manag. 2014; 43(4): 20.
 
37.
Steptoe A, Deaton A, Stone A. Subjective wellbeing, health, and ageing. The Lancet. 2015; 385(9968): 640–648.
 
38.
Moore M, Jackson E. Health & Wellness Coaching. Comp Handbook Coach. 2014: 313–328.
 
39.
Jordan M, et al. National training and education standards for health and wellness coaching: the path to national certification. Glob Adv Health Med. 2015; 46–56. https://doi.org/10.7453/gahmj.....
 
40.
Strachman A. Close relationships. W: SJ Lopez (red.). The Encyclopaedia of Positive Psychology, Wiley-Blackwell, Massachusetts; 2009.
 
41.
Palmer S, Tubss I, Whybrow A. Health coaching to facilitate the promotion of healthy behavior and achievement of health-related goals. Int J Health Prom Educ. 2011; 41(3): 91–93.
 
42.
Padgham S. Education, Patient, Health Coaching: Creating and Sustaining Lasting Change in Patient Health. Positive Health. 2012. http://www.positivehealth.com/... (dostęp: 20.12.2019).
 
43.
Alexander L. How to Incorporate Wellness Coaching Into Your Therapeutic Practice: A Handbook for Therapists and Counsellors. London and Philadelphia, Singing Dragon; 2011.
 
44.
Global Coaching Study, International Coach Federation. https://coachfederation.org/ap.... (dostęp: 20.12.2019).
 
45.
Deręgowska J. Coaching jako wyraz otwartości na potrzebę rozwoju pacjenta chorego onkologicznie. Pielęg Pol. 2016; 3(61).
 
46.
Huffman M, Miller C. Evidence-based health coaching for healthcare providers. Winchester, TN: Miller & Huffman Outcome Architects, LLC, 2013.
 
47.
Miller C. Health coaching. H Healthcare N. 2014; 32(7): 438–439.
 
48.
Gazioğlu E, Ilgar S. Guidance for teachers and prospective teachers. Peg Cit Ind. 2018; 001–414.
 
49.
Donner G, Wheeler M. Coaching in Nursing. Sigma Theta Tau International, Honor Society of Nursing. ICN: Genewa; 2009: 38.
 
50.
Uniwersytet Humanistyczno-Społeczny – SWPS. Zasady rekrutacji i kształcenia z zakresu coaching zdrowia. https://www.swps.pl/oferta/war... (dostęp: 20.12.2019).
 
51.
Bjornstad S, Patil G, Raanaas R. Nature contact and organizational support during office working hours: benefits relating to stress reduction, subjective health complaints, and sick leave. Work. 2016; 53(1): 9–20.
 
52.
Zemełka A. Wyplatając sieć. Wpływ medytacji na kondycję mózgu. Slow. 2017; 10: 19–24.
 
53.
Hood L, Lovejoy J, Price N. Integrating big data and actionable health coaching to optimize wellness. BMC Medicine. 2015; 13(1): 4.
 
54.
Lindahl A, Vege A, De Vibe M. Patient orientation and quality improvement for coordinated care Anne Karin Lindahl. Eur J Pub Health. 2014; 24. Suppl. 2.
 
55.
Kivela K, et al. The effects of health coaching on adult patients with chronic diseases: a systematic review. Pat Educ Couns. 2014; 97(2): 147–157.
 
56.
Zarzycka-Bienias R. Model GROW, jako pomoc w realizacji celów uczniów i nauczycieli w szkole, dla zespołów sportowców, kadry kierowniczej i pracowników oraz w życiu prywatnym. Karp Przeg Nauk. 2018; 4(28): 39.
 
57.
Suniyadewi N, Faidah N, Sukraandini N. Empowerment of The Community Through Integrated Coaching Post For Non-Communicable Disease. Comment: Int J Comm Develop. 2019; 2(1): 19–22.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top