Wprowadzenie:
Łagodne zaburzenia poznawcze (Mild Cognitive Impairment – MCI) to niejednorodny zespół kliniczny charakteryzujący osoby znajdujące się w wysokiej grupie ryzyka rozwoju zespołu otępiennego. Oznacza większe niż przeciętne osłabienie funkcji poznawczych związane z wiekiem, charakterystyczne dla stanu pomiędzy normą a otępieniem. Obraz kliniczny jest zróżnicowany w zależności od tego, która z domen poznawczych jest zaburzona w największym stopniu. Łagodne zaburzenia poznawcze mogą być skutkiem zmian zwyrodnieniowych lub naczyniowych, jak również zaburzeń psychicznych, urazów, chorób metabolicznych i in. W zależności od etilogii, w perspektywie czasu objawy mogą mieć charakter postępujący, stabilny, a nawet odwracalny. Ze względu na brak jednoznacznych dowodów na skuteczność leczenia farmakologicznego coraz większy nacisk kładzie się na wdrażanie metod pozafarmakologicznych. W szczególności istotne jest poszukiwanie metod, które potencjalnie działałyby jako czynnik ochronny przed pojawieniem się objawów otępienia. Do najbardziej efektywnych zalicza się trening funkcji poznawczych oraz podejmowanie aktywności fizycznej.

Cel pracy:
Niniejsza praca prezentuje podsumowanie dotychczasowych badań na temat zależności pomiędzy wysiłkiem fizycznym a łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, w oparciu o bazę PubMed 2005–2017.

Podsumowanie:
Badania w znaczącej większości potwierdzają zależność pomiędzy aktywnością fizyczną a sprawnością czynności poznawczych w przypadku MCI, jednak ze względu na ograniczenia metodologiczne uzyskane wyniki są często niespójne oraz nieprecyzyjne.

Introduction:
Mild Cognitive Impairment (MCI) is a heterogeneous clinical syndrome characterizing persons in a group at a high risk of development of dementia. This means age-related weakening of cognitive functions higher than the average, typical of the state between normal and dementia. The clinical image varies according to which cognitive domain is impaired to the greatest degree. Mild cognitive impairment may be the result of degenerative or vascular changes, as well as psychological disorders, injuries, metabolic diseases, etc. According to etiology, in the time perspective, the symptoms may be of a progressing, stable or even reversible character. Due to the lack of unequivocal evidence for the effectiveness of pharmacological treatment, an increasingly greater emphasis is placed on the implementation of non-pharmacological methods. It is especially important to seek a method which would potentially act as a protective factor against the occurrence of dementia symptoms. The most effective is the training of cognitive functions and undertaking physical activity.

Objective:
The presented study is a summary of to-date studies concerning the relationship between physical activity and mild cognitive impairment, based on the database PubMed 2005–2017.

Conclusions:
The majority of the studies confirm the relationship between physical activity and the efficiency of cognitive functions in MCI; however, due to methodological limitations, the results obtained are frequently incoherent and imprecise.