PRACA PRZEGLĄDOWA
Postępy w profilaktyce przeciwzakrzepowej u pacjentów po urazach w oparciu o aktualne wytyczne i badania
1
Orthopaedics and Traumatology Research Group, Department of Orthopaedics and Traumatology, Medical University, Lublin, Poland
2
Department of Human Anatomy, Medical University, Lublin, Poland
3
Department of Orthopaedics and Traumatology, Medical University, Lublin, Poland
4
Human Anatomy Research Group, Department of Human Anatomy, Medical University, Lublin, Poland
Autor do korespondencji
Piotr Piech
Department of Human Anatomy, Medical University of Lublin, Department of Orthopedics and Traumatology, Medical University of Lublin, ul. Jaczewskiego 4, 20-090 Lublin, Polska
Department of Human Anatomy, Medical University of Lublin, Department of Orthopedics and Traumatology, Medical University of Lublin, ul. Jaczewskiego 4, 20-090 Lublin, Polska
Med Og Nauk Zdr. 2018;24(3):158-161
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Profilaktyka przeciwzakrzepowa stanowi istotny element operacyjnego i nieoperacyjnego leczenia pacjentów urazowych ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej.
Cel pracy:
Celem pracy jest przegląd i ocena skuteczności farmakologicznych i niefarmakologicznych metod profilaktyki zakrzepowo-zatorowej.
Skrócony stan wiedzy:
Na rynku dostępnych jest kilka leków stosowanych w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej, takich jak: niefrakcjonowana heparyna, heparyna drobnocząsteczkowa, antagonisty witaminy K, inhibitory czynnika Xa i bezpośrednie inhibitory trombiny. Dostępnych jest również kilka metod niefarmakologicznych: przerywana kompresja pneumatyczna i pończochy o stopniowanym ucisku. Wybór tych metod powinien podyktowany być typem urazu, stanem zdrowia pacjenta oraz potencjalnymi przeciwskazaniami dla innych metod profilaktyki.
Materiał i metody:
Autorzy poddali analizie aktualne wytyczne i badania naukowe dotyczące omawianej tematyki, korzystając z najnowszych źródeł. Następnie omówili dostępne środki stosowane w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej, po czym opisali najnowsze dostępne metody profilaktyki stosowane w przypadku poszczególnych urazów.
Wnioski:
Wnioski z tej pracy pokazują, iż wciąż jest zbyt mało badań naukowych oraz wytyczne pozostają niejednoznaczne. Należy ciągle dążyć do ulepszenia profilaktyki zakrzepowo-zatorowej i ujednolicenia wytycznych. Ze względu na mnogość operacji zaopatrujących urazy należy skupić różne wytyczne w jednym artykule. Każda operacja łączy się z dużym ryzykiem choroby zakrzepowo-zatorowej, a zatem odpowiednia profilaktyka jest kluczowa.
Profilaktyka przeciwzakrzepowa stanowi istotny element operacyjnego i nieoperacyjnego leczenia pacjentów urazowych ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej.
Cel pracy:
Celem pracy jest przegląd i ocena skuteczności farmakologicznych i niefarmakologicznych metod profilaktyki zakrzepowo-zatorowej.
Skrócony stan wiedzy:
Na rynku dostępnych jest kilka leków stosowanych w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej, takich jak: niefrakcjonowana heparyna, heparyna drobnocząsteczkowa, antagonisty witaminy K, inhibitory czynnika Xa i bezpośrednie inhibitory trombiny. Dostępnych jest również kilka metod niefarmakologicznych: przerywana kompresja pneumatyczna i pończochy o stopniowanym ucisku. Wybór tych metod powinien podyktowany być typem urazu, stanem zdrowia pacjenta oraz potencjalnymi przeciwskazaniami dla innych metod profilaktyki.
Materiał i metody:
Autorzy poddali analizie aktualne wytyczne i badania naukowe dotyczące omawianej tematyki, korzystając z najnowszych źródeł. Następnie omówili dostępne środki stosowane w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej, po czym opisali najnowsze dostępne metody profilaktyki stosowane w przypadku poszczególnych urazów.
Wnioski:
Wnioski z tej pracy pokazują, iż wciąż jest zbyt mało badań naukowych oraz wytyczne pozostają niejednoznaczne. Należy ciągle dążyć do ulepszenia profilaktyki zakrzepowo-zatorowej i ujednolicenia wytycznych. Ze względu na mnogość operacji zaopatrujących urazy należy skupić różne wytyczne w jednym artykule. Każda operacja łączy się z dużym ryzykiem choroby zakrzepowo-zatorowej, a zatem odpowiednia profilaktyka jest kluczowa.
Introduction:
Introduction. Thromboprophylaxis remains a significant element in the operative and non-operative treatment of trauma patients due to high risk of thromboembolic incidents. This problem concerns a major part of trauma patients.
Objective:
The aim of the study is to review and evaluate the efficacy of the pharmacological and non-pharmacological methods of venous thromboembolic (VTE) prophylaxis.
Brief state of knowledge:
There are a few pharmacological methods of VTE prevention, such as: unfractionated heparin (UFH), low molecular weight heparin (LMWH), vitamin K antagonists (VKA), factor Xa inhibitors and direct thrombin Inhibitor. There are also a couple of non-pharmacological methods: intermittent pneumatic compression and graduated compression stockings. The choice of method should be guided by the type of trauma, patient’s health status, and potential contraindications for other methods of prophylaxis.
Material and Methods:
The authors analyzed recent guidelines and research using the most up-to-date sources. The types of traumas were categorized, and a summary compiled of the best way of VTE prophylaxis for each type of trauma. Recommended methods were also rated with the risk of VTE and haemorrhage.
Conclusions:
The conclusions show that there are still too few studies and the guidelines extant are unambiguous (ambiguous?). Improvment must be sought for in thromboprophylaxis and toward defining uniform guidelines. Due to the large number of surgeries in the treatment of traumas, there is a need to retain all the guidelines in one article. Every operation is connected with high risk of venous thromboembolism, therefore optimal prophylaxis is crucial.
Introduction. Thromboprophylaxis remains a significant element in the operative and non-operative treatment of trauma patients due to high risk of thromboembolic incidents. This problem concerns a major part of trauma patients.
Objective:
The aim of the study is to review and evaluate the efficacy of the pharmacological and non-pharmacological methods of venous thromboembolic (VTE) prophylaxis.
Brief state of knowledge:
There are a few pharmacological methods of VTE prevention, such as: unfractionated heparin (UFH), low molecular weight heparin (LMWH), vitamin K antagonists (VKA), factor Xa inhibitors and direct thrombin Inhibitor. There are also a couple of non-pharmacological methods: intermittent pneumatic compression and graduated compression stockings. The choice of method should be guided by the type of trauma, patient’s health status, and potential contraindications for other methods of prophylaxis.
Material and Methods:
The authors analyzed recent guidelines and research using the most up-to-date sources. The types of traumas were categorized, and a summary compiled of the best way of VTE prophylaxis for each type of trauma. Recommended methods were also rated with the risk of VTE and haemorrhage.
Conclusions:
The conclusions show that there are still too few studies and the guidelines extant are unambiguous (ambiguous?). Improvment must be sought for in thromboprophylaxis and toward defining uniform guidelines. Due to the large number of surgeries in the treatment of traumas, there is a need to retain all the guidelines in one article. Every operation is connected with high risk of venous thromboembolism, therefore optimal prophylaxis is crucial.
REFERENCJE (20)
1.
Bĕlohlávek J, Dytrych V, Linhart A. Pulmonary embolism, part I: Epidemiology, risk factors and risk stratification, pathophysiology, clinical presentation, diagnosis and nonthrombotic pulmonary embolism. Exp Clin Cardiol. 2013; 18(2): 129–38.
2.
Jaff MR, McMurtry MS, Archer SL et al. Management of massive and submassive pulmonary embolism, iliofemoral deep vein thrombosis, and chronic thromboembolic pulmonary hypertension. Circulation. 2011; 123(16): 1788–1830.
3.
Mackman N. Triggers, targets and treatments for thrombosis. Nature. 2008; 451(7181): 914–918.
4.
Tomkowski W, Kuca P, Urbanek T et al. Venous thromboembolism – recommendations on the prevention, diagnostic approach and management. The 2017 Polish Consensus Statement. Acta Angiol. 2017; 23(2): 83–87.
5.
Paydar S, Sabetian G, Khalili H et al. Management of Deep Vein Thrombosis (DVT) Prophylaxis in Trauma Patients. Bull Emerg Trauma. 2016; 4(1): 1–7.
6.
Ruiz AJ, Hill SL, Berry RE. Heparin, deep venous thrombosis, and trauma patients. Am J Surg. 1991; 162(2): 159–62.
7.
Falck-Ytter Y, Francis C W, Johanson N M et al. Prevention of VTE in orthopaedic surgery patients. Antithrombotic therapy and prevention of thrombosis, 9th ed: American college of chest physicians. Evidence-based clinical practice guidelines. Chest. 2012; 141(2 Suppl): e278S– e325S.
8.
Ganzer D, Gutezeit A, Mayer G. Potentials risks in drug prevention of thrombosis --low-molecular-weight heparin versus standard heparin. Z Orthop Ihre Grenzgeb. 1999; 137(5): 457–61.
9.
Jehan F, O‘Keeffe T, Khan M et al. Early thromboprophylaxis with Low-Molecular-Weight heparin is safe in patients with pelvic fracture managed nonoperatively. J Surg Res. 2017; 219: 360–365.
10.
Chana-Rodríguez F, Pérez Mañanes R, Rojo-Manaute J et al. Methods and Guidelines for Venous Thromboembolism Prevention in Polytrauma Patients with Pelvic and Acetabular Fractures. Open Orthop J. 2015; 9: 313–320.
11.
Kadu V. Prevention and Management of Thrombo-Embolism in Pelvi Acetabular Fractures. J Orthop Complic. 2016; 1(1): 26–28.
12.
Zee AAG, van Lieshout K, van der Heide M et al. Low molecular weight heparin for prevention of venous thromboembolism in patients with lower-limb immobilization. Cochrane Database Syst Rev. 2017; 8: CD006681.
13.
Selby R, Geerts WH, Kreder HJ et al. Symptomatic venous thromboembolism uncommon without thromboprophylaxis after isolated lower-limb fracture: the knee-to-ankle fracture (KAF) cohort study. J Bone Jt Surg Am. 2014; 96(10): 83–93.
14.
Blanco JA, Slater G, Mangwani J. A Prospective Cohort Study of Symptomatic Venous Thromboembolic Events in Foot and Ankle Trauma: The Need for Stratification in Thromboprophylaxis? J Foot Ankle Surg. 2018; 57(3): 484–488.
15.
Venous Thromboembolism: reducing the risk: reducing the risk of venous thromboembolism (deep vein thrombosis and pulmonary embolism) in patients admitted to hospital. NICE https://www.nice. org.uk/guidance/cg92 (access: 2018.05.29).
16.
Mangwani J, Sheikh N, Cichero M et al. What is the evidence for chemical thromboprophylaxis in foot and ankle surgery? Systematic review of the English literature. Foot(Edinb). 2015; 25(3): 173–178.
17.
Zeeshan M, Khan M, O›Keeffe T et al. Optimal timing of initiation of thromboprophylaxis in spine trauma managed operatively: a nationwide propensity matched analysis of trauma quality improvement program. J Trauma Acute Care Surg. 2018.
18.
Glotzbecker MP, Bono CM, Wood KB et al. Thromboembolic disease in spinal surgery: a systematic review. Spine (Phila Pa 1976). 2009; 34(3): 291–303.
19.
Eskildsen SM, Moll S, Lim MR. An Algorithmic Approach to Venous Thromboembolism Prophylaxis in Spine Surgery. J Spinal Disord Tech. 2015; 28(8): 275–81.
20.
Sharpe JP, Gobbell WC, Carter AM et al. Impact of venous thromboembolism chemoprophylaxis on postoperative hemorrhage following operative stabilization of spine fractures. J Trauma Acute Care Surg. 2017; 83(6): 1108–1113.
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
