PL EN
PRACA PRZEGLĄDOWA
Zasady, wskazania i dokumentowanie stosowania środków przymusu bezpośredniego w domach pomocy społecznej
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej UM Lublin, Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Suchowoli
 
2
Zakład Psychologii Emocji i Poznania UMCS Lublin
 
3
Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej UM Lublin
 
 
Autor do korespondencji
Tomasz Kucmin   

Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej UM Lublin, Ul. Staszica 16, 20-081 Lublin
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2015;21(2):187-192
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wprowadzenie.:
W polskich domach pomocy społecznej przebywa obecnie prawie 80 tys. pensjonariuszy. Znaczącą większość z nich stanowią osoby przewlekle chore psychicznie oraz osoby niesprawne intelektualnie. Należą one do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń zachowania wymagających stosowania środków przymusu bezpośredniego. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie aktualnych przepisów prawa wraz z komentarzem oraz opis prawidłowego prowadzenia, w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, obowiązującej w takich przypadkach dokumentacji medycznej. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego jest w polskim prawie zdefiniowane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego z roku 1994 oraz wydanym w oparciu o zmiany w tejże ustawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia, które precyzyjnie określa wskazania do stosowania środków przymusu bezpośredniego, z zaznaczeniem, iż użycie tychże środków za każdym razem winno być traktowane jako środek ostateczny. Obowiązujące w tym zakresie w Polsce przepisy prawa dopuszczają stosowanie czterech różnych form przymusu bezpośredniego, z których każda, w większym lub mniejszym stopniu, wiąże się z ograniczeniem swobody i wolności pacjenta. Dokonując wyboru środka przymusu bezpośredniego, należy uwzględniać stopień zagrożenia pacjenta dla samego siebie, jak też dla innych osób przebywających w jego najbliższym otoczeniu, a także stosować obowiązujące przepisy prawa, co pozwoli na ograniczenie prawdopodobieństwa popełnienia błędów.


Introduction:
At present in nursing homes in Poland, there are nearly 80,000 residents. The majority of them are chronically mentally ill or mentally disabled. Considering the character of these two groups of disorders, the patients affected belong to the group at increased risk of occurrence of behaviour disorders which require the use of coercive measures. The objective of this study is the presentation of legal regulations in effect, together with a commentary, as well as the description of the correct keeping of medical records in social welfare in facilities in the above-mentioned cases. In Polish law, physical coercion is defined in the Act in the Matter of Protection of Mental health of 1994, issued based on amendments to this Act the Regulation by the Minister of health, which precisely describes indications for physical coercion. Every time, the use of coercive measures should be considered as a last resort. Polish legal regulations valid in this area allow the use of four various forms of coercive measures, each of them, to a greater or lesser extent, is the limitation of a patient’s freedom. When choosing a coercive measure it is necessary to consider the degree of risk of a patient being in danger of harming himself/herself or others in the nearest surrounding, and apply legal regulations which would limit the probability of committing mistakes.

 
REFERENCJE (19)
1.
 
2.
Szweda-Lewandowska Z. Popyt na miejsca w domach pomocy społecz¬nej wśród seniorów w Polsce w perspektywie 2035 roku. Acta Univer¬sitatis Lodziensis. Filia Oeconomica 2009; 231: 243–254.
 
3.
Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375, z późń. zm.).
 
4.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Wybrane informacje o po¬nadgminnych oraz gminnych domach pomocy społecznej, środowisko¬wych domach samopomocy, mieszkaniach chronionych i placówkach całodobowej opieki prowadzonych w ramach działalności gospodarczej i statutowej wg stanu na dzień 31 XII 2012r., Warszawa, wrzesień 2013.
 
5.
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2004 Nr 64 poz. 593).
 
6.
Heeren P, Van de Water G, De Paepe L, Boonen S, Vleugels A, Mi¬lisen K. Staffing levels and the use of physical restraints in nursing homes: a multicenter study. J Gerontol Nurs. 2014; 40(12): 48–54. doi: 10.3928/00989134 20140407 03.
 
7.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie sposobu stosowania i dokumentowania zastosowania przymusu bez-pośredniego oraz dokonywania oceny zasadności jego zastosowania (Dz.U. 2012 nr 0 poz. 740).
 
8.
Rozporządzenie Minister Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 sierpnia 1995 r. w sprawie sposobu stosowania przymusu bezpośredniego. (Dz.U.1995 nr 103 poz. 514).
 
9.
 
10.
Milik A. Przymus bezpośredni w psychiatrii w świetle obowiązujących przepisów. Prawo i Medycyna 2007; 2.
 
11.
Kokoszka A. Postępowanie w stanach naglących. W: Bilikiewicz A, Pużyński AS, Rybakowski J, Wciórka J (red.). Psychiatria. Wrocław: Urban&Partner; 2003: 321–323.
 
12.
Kupś I, Pełka-Wysiecka J, Samochowiec J. Przymus bezpośredni – realizacja założeń Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego wobec pacjenta zachowującego się agresywnie w wybranych placówkach służby zdrowia w województwie zachodniopomorskim. Psychiatria 2007; 3(4): 87–96.
 
13.
Dąbrowski S. Przymus bezpośredni stosowany w niektórych czynnościach leczniczych. Psychiatria Polska 2002; 2: 193–200.
 
14.
Namysłowska I. Przymus bezpośredni wobec dzieci i młodzieży w szpi¬talach psychiatrycznych i domach pomocy społecznej. Postępy Psychia¬trii i Neurologii. 1999; 8: 341–317.
 
15.
Petit JR. Psychiatria ratunkowa. Sidorowicz SK (red. Wyd. Pol.). Wrocław: Urban&Partner; 2003.
 
16.
Bilikiewicz A, Pużyński AS, Rybakowski J, Wciórka J (red.). Psychiatria. Wrocław: Urban&Partner, 2003.
 
17.
Gałecki P, Bobińska K, Eichstaedt K. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego. Komentarz. Warszawa: LexisNexis; 2012.
 
18.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz.U.1997. Nr 88 poz. 553 z późn. zm.).
 
19.
Bouras N, Holt G (red.). Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania u osób niepełnosprawnych intelektualnie. Wrocław: Urban&Partner; 2010.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top